धोंडो केशव कर्वे
जन्म – रत्नागिरी, 18 एप्रिल 1858.
मृत्यू – 9 नोव्हेंबर 1962.
1942 – बनारस विद्यापीठाची डि. लिटू.
1958 – भारतरत्न. जन्मशताब्दी वर्ष.
कर्वे यांना महर्षि ही पदवी जनतेने दिली.
स्त्री शिक्षण हा यांच्या कार्याचा केंद्रबिंदू.
विधवविवाहासाठी संपूर्ण महाराष्ट्रात दौरा केला.
संस्थात्मक योगदान :
- 1893 – विधवा विवाहोत्तेजक मंडळी.
- 1 जानेवारी 1899 – अनाथ बालिका आश्रम.
- 1907 – हिंगणे महिला विद्यालय.
- 1910 – निष्काम कर्मकठ.
- 1916 – महिला विद्यापीठ, पुणे.
- 1916 – महाराष्ट्र ग्रामशिक्षण मंडल.
- 1 जानेवारी 1944 – समता संघ.
- 1945 – पुणे बलअध्यापक मंदिर, शिशुविहार.
- 1948 – जातींनीर्मुलन संघ.
- 1918 – पुणे – कन्याशाळा.
- 1960 – सातारा – बलमनोहर मंदिर.
वैशिष्टे :
- मानवी समता – मासिक.
- 1893 – विधवेशी पुनर्विवाह.
- 1894 – पुनर्विवाहितांचा मेळावा.
- 1915 च्या सामाजिक परिषदेचे अध्यक्ष.
- 1928 – आत्मवृत्त या नावाचे आत्मचरित्र.
- जपानमधील महिला विद्यापीठाची माहिती देणार्या पुस्तकावरून पहिले महिला विद्यापीठ स्थापन.
- ‘अण्णासाहेब कर्वे म्हणजे महाराष्ट्रातील चमत्कार’ – आचार्य अत्रे.